Wydawca treści
Zasoby leśne
fot. K. Kotlarski
fot. K. Kotlarski
Polska należy do grupy krajów o największej powierzchni lasów w Europie. Lesistość Polski, mierzona jako stosunek procentowy powierzchni lasów do powierzchni lądowej wynosi 29,7%. Średnia dla Polski zasobność lasów w drewno wynosi około 206 metrów sześciennych na hektar i jest prawie dwukrotnie wyższa od przeciętnej dla całej Europy.
W Nadleśnictwie Wolsztyn dane te przedstawiają się następująco:
- przeciętny wiek drzewostanu to 58 lat
- średnia zasobność drzewostanów - 240 m3 na hektarze
- udziału sosny w drzewostanie - 90,2%
Na terenie nadleśnictwa dominują gleby bielicowe wytworzone z ubogich piasków sandrowych i rzecznych. Efektem tego jest zdecydowana przewaga siedlisk borowych (81%) oraz dominacja w składzie gatunkowym sosny pospolitej (91%).
Procentowy udział siedlisk:
- siedliska borowe – 80,91% (czyli drzewostany z przewagą gatunków iglastych, najczęściej sosny i świerku)
- siedliska lasowe – 19,09% (czyli drzewostany z przewagą gatunków liściastych)
Zachowanie zasobów leśnych to zrównoważona gospodarka leśna z równoczesnym gospodarczym wykorzystywaniem lasu. Do ochrony zasobów leśnych zaliczamy również ochronę gleb i terenów szczególnie narażonych na zanieczyszczenia, oraz ochronę wód powierzchniowych i głębinowych. Głównym celem zachowania zasobów leśnych jest ich korzystny wpływu na klimat, powietrze, wodę, glebę na ogólne warunki życia i zdrowia człowieka.
Podstawą skutecznego zarządzania zasobami leśnymi jest doświadczenie leśników.
Uwzględniając w swoich działaniach warunki przyrodnicze, zasady selekcji i genetyki, chronią las. Po przez czynności hodowlane, prowadzenie nasadzeń, dążą do uzyskania odnowienia naturalnego, zadowalającej odporności biologicznej drzewostanów. Ma to również znaczenie gospodarcze. Ilościowo zwiększa się przyrost miąższości i jakości pozyskiwanego drewna.
